Παροιμίες για τις γιορτές
Εορτές Ιανουαρίου
ΦΩΤΑ
Φύσηξε άνεμος τα Φώτα, θα'χει διάρκεια πολύ.
Αν δε βαπτιστούν τα νερά,ο καιρός δεν καλοκαιρεύει.
Καλώς τα γέννα τα στεγνά
τα Φώτα χιονισμένα
και τα Λαμπρά βρεχούμενα
τ’ αμπάρια γεμισμένα.
Σαν είν’ Χριστούγεννα στεγνά,
και Φώτα χιονισμένα,
χαρά σ’ αυτό το γεωργό που ‘χει πολλά σπαρμένα.
Σαν είν' η Γέννηση άβρεχη,
τα Φώτα χιονισμένα,
και η Λαμπρή βρεχούμενη,
τα πάντα ευτυχισμένα.
Χαρά στα Γέννα τα στεγνά, στα Φώτα χιονισμένα και στη Λαμπρή βρεχούμενη, τ’ αμπάρια γεμισμένα.
Με τα Φώτα του ο Γενάρης, όλης της χρονιάς μπροστάρης.
Άγιασαν τα νερά, παν' τα παγανά.
Τα Φώτα φωτεινά,και η Λαμπρή δροσάτη.
Τα Φώτα χιονισμένα,και η Λαμπρή δροσάτη.
Ως τ' Αϊ - Γιαννιού τρυγόνα, είν' η φούρκα του χειμώνα.
Κάθε μέρα δεν είναι τ'Αϊ Γιαννιού.
Χαρά στα φώτα τα στεγνά,και τη Λαμπρή να βρέχει.
Τ’ Αγιαντωνιού τ’ Αηθανασιού, είν’ η καρδιά του Χειμωνιού.
Τ’ Αγι’ Αντωνιού, τ’ Αϊ-Θανασιού, του βλάχαρου ο χειμώνας.
Ως τα Φώτα σπέρνε στάρι κι ως τ’ Αγιαντωνιού κριθάρι.
Του Αϊ-Τρυφώνου μη δουλέψεις και τα χέρια σου κλαδέψεις(1 Φεβρουαρίου)
Καλοκαιριά της Παπαντής,μαρτιάτικος χειμώνας
Η Παπαντή διώχνει τις γιορτές με τ’αντί
Παπαντή καλοβρεμένη,η κοφίνα γιομισμένη
Αν της Υπαπαντής δε φανεί ο ήλιος, θα βρέχει 40 ημέρες. Αν φανεί θα έρθει καλή χρονιά.
Ό,τι μέρα κάνει της Παπαντής, θα την κάνει σαράντα μέρες.
Αγιε πολύκαρπε,βοήθα το σπόρο να φυτρώσει και να πολυκαρπισει.(23 Φεβρουαρίου)
Της Κρεατινής τα κομμάτια τα τρώει η Τυρινή και της Τυρινής τα σκυλιά.
Την Τυρινή και των Βαγιών μπαίνει ο διάβολος στο γιαλό
Μετά Βαϊων και κλάδων
Βάγια-Βάγια των Βαγιών
τρώνε ψάρι και κολιόν
και την άλλη Κυριακή
τρώνε το ψητό τ’ αρνί.
Πάσχα κάνε στο χωριό κι Απόκριες στην πόλη.
Αν δε δεις να φτάνει η Μ.Παρασκευή, μην περιμένεις Πάσχα.
Για Λαμπρή το πέρασες;
Γλυκός ο ύπνος την αυγή, γδυτός ο κώλος τη Λαμπρή.
Δεν είναι φίλε μου κάθε μέρα Λαμπρή.
Δεν είναι κάθε μέρα Πάσχα.
Έβαλε τα λαμπριάτικά της.
Έχασε τα αυγά και τα πασχάλια.
Έχασε τα πασχάλιά του.
Κάναμε Πάσχα .
Λαμπριάτικα του δώσαμε και κατάλαβε.
Μετά φανών και λαμπάδων.
Ούτε φέτο Λαμπρή, ούτε του χρόνου Πάσχα.
Πάσχα 'ναι κι ο καλόγερος πάλι κουκιά μαγείρεψε.
Σήμερα Πάσχα κι αύριο χάσκα!
Σαν της Λαμπρής τ' αυγά.
Απ’ τ’ Αη-Γιωργιού και πέρα, δος του φουστανιού σου αέρα.
Ο Αη-Λιάς κόβει σταφύλια κι η Αγία Μαρίνα σύκα.
Ήρθ’ ο Σταυρός, σταύρωνε και σπέρνε.
Τ' άη - Δημητριού, τι είσαι ‘σύ και τι ΄μαι εγώ λέει το νιο κρασί στο παλιό».
Αη-Δημητράκη, μικρό καλοκαιράκι.
Τ’ Αϊ Λουκά σπείρε τα κουκιά
Η Βαρβάρα βαρβαρώνει, Αϊ-Σάββας σαβανώνει κι ο Αϊ- Νικόλας παραχώνει.
Ήρθαν τα Νικολοβάρβαρα. (οι πρώτες κακοκαιρίες)
Άγια Βαρβάρα γέννησε
κι Αη-Σάββας το εδέχθη
κι ο Αη-Νικόλας έτρεχε
να πάει να το βαφτίσει…
Άγια Βαρβάρα μίλησε
κι Αη-Σάββας αποκρίθη
κι άγιος Νικόλας έρχεται
στα χιόνια φορτωμένος.
Άγια Βαρβάρα μίλησε
Νικόλας απολογήθη
κι εσύ κακόσαββα
που βρέθηκες στη μέση;
Άγια Βαρβάρα μίλησε και Σάββας αποκρίθει κι Αγιονικόλας έτρεξε να πάει να λειτουργήσει.
Τ’ Αγιονικολοβάρβαρα ή βρέχει ή χιονίζει.
Όποιον καιρό κάνει της Αγιάς Βαρβάρας θα τον κάνει όλο τον Δεκέμβρη.
Τα Νικολοβάρβαρα κι οι τοίχοι βράζουν.
Από τα Νικολοβάρβαρα αρχίζει ο χειμώνας
Ο Άη Νικόλας ασπρίζει τα γένεια του.
Τ’ Άη Νικολοβάρβαρα κάνει νερά και χιόνια.
Τ’ Άη Σάββα τρώνε φάβα.
Της Αγίας Άννας,η ημέρα παίρνει άνεση.
Απ’ του αγίου Σπυρίδωνα μεγαλώνει η μέρα κατά ένα σπυρί
Ό,τι μέρα του Δανιήλ (17 Δεκεμβρίου),
τέτοια μέρα του Χριστού.
Αύριο είναι ο Άγιος Αγνάντιος, αγναντεύει ο ήλιος προς το καλοκαίρι
Ο Αγι- Αντρέας έφτασε, το κρύο αντρειεύει
Απ’ τ’ Απόστολου Αντρέα, αντρειώνει η μέρα.
Γύρω γύρω του Χριστού,η κορφή του χειμωνιού
Να’ναι Χριστούγεννα στεγνά,τα Φώτα χιονισμένα και τα Λαμπρά βρεχούμενα,αμπάρια γιομισμένα.
Τη Γέννηση την άβρεχη, τα Φώτα χιονισμένα και τη Λαμπρή βρεχούμενη, τα πάντα ευτυχισμένα.
Χριστούγεννα με τους δικούς σου και Πάσχα όπου βάλει ο νους σου.
Μπρος πίσω τα Χριστούγεννα, μπαίνει βαρύς Χειμώνας.
Χριστούγεννα και Φώτα χιονισμένα, καλά σημάδια για τα σπαρμένα.
